متن آهنگ 72 پروانه
ﻫﻔﺘﺎد و دو ﭘﺮواﻧﻪ ﭘﺮواﻧﻪی ﻓﺮزاﻧﻬﺸﻤع رخ ﺣﻖ دﻳﺪن
رﻓﺘﻨﺪ ﭼﻮ ﻣﺴﺘﺎﻧﻪ رﻓﺘﻨﺪ ﻫﻤﻪ ﻣﻪ روﻳﺎن
ﻟﺎ ﺣﻮل و ﻟﺎ ﮔﻮﻳﺎن آن ﻣﻨﺰل ﺗﻮﺳﺖ ﻧﻰ اﻳﻦ رﻓﺘﻨﺪ از اﻳﻦ ﺧﺎن
از ﺳﺎﻏﺮ دل داده ﻣﺪﻫﻮش و اﻓﺘﺎده از ﭘﻴﺮِ ﺧﺮاﺑﺎﺗﺶ ﺗﺎ ﻛﻮدک درداﻧﻪ
ﭘﻴﺮاﻫﻦ ﺧﻮدﺑﻴﻨﻰ از ﺗﻦ ﺑﺪر آوردﻧﺪ ﺗﺎ ﻛﻪ ﻧﺸﻮد ﺣﺎﻳﻞ
ﺑﻴﻦ ﺧﻮد و ﺟﺎﻧﺎﻧﻪ رﻓﺘﻨﺪ ﭼﻮ ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎ
ﻣﺴﺘﺎﻧﻪ و ﺑﻰ ﭘﺮوا ﺑﺎ آن ﻛﻪ ﺑﺪاﻧﺴﺘﻨﺪ داﻣﻰ اﺳﺖ و ﺑﻰ داﻧﻪ
اﻳﻦ ﻧﻰ ﻛﻪ ﻓﻨﺎ ﺑﺎﺷﺪ در ﻋﻴﻦ ﺑﻘﺎ ﺑﺎﺷﺪ
از ﻛﺎﻟﺒﺪ ﺧﺎﻛﻰ ﺗﺎ ﻛﻮدک ﺷﺶ ﻣﺎﻫﻪ
ﺧﻮاﻫﻰ ﻛﻪ ﺷﻮی ﻛﺎﻣﻞ آن ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻫﺎ ﻃﻰ ﻛﻦ
اﻳﻦ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻫﺎ ﺳﺎﻟﮏ ﺧﺎﻟﻰ ﻧﻜﻨﺪ ﺷﺎﻧﻪ
https://ahangirani.ir/madahi/4155/
بازدید : 2
جمعه 25 بهمن 1403 زمان : 23:11
